Vrijdag 24 september

Voorzien van een goedgevulde rugzak (vooral vocht), van top tot teen ingesmeerd met Deet en met de camera in de aanslag, vanochtend naar de Eufaula Wildlife Refuge vertrokken. In het hoofdkwartier te woord gestaan door een vrouwelijke veterane uit het Amerikaanse leger. Haar begroeting deed ons bijna in de houding springen, maar uiteindelijk bleek het een gezellig mens voor een praatje pot. Ze stuurde ons naar de Kennedy unit in het park, vanwege de huge gators en raccoons (zie foto).

Voor de verandering zonder problemen de betreffende unit gevonden, nu de gators en raccoons nog. Dat laatste is niet zo goed gelukt. Behalve drommen sprinkhanen, kuddes libellen, enorme zwermen muggen (waarvan Ka het slachtoffer is geworden) en een (1!) kraanvogel, hebben wij geen beest gezien.

Wij denken dat het wel eens te maken zou kunnen hebben met de temperatuur. Per slot van rekening was het getting cold en gaf de meter slechts 94F aan. De raccoons zaten zich in hun koele holletjes waarschijnlijk het lazarus te lachen om de twee roodaangelopen toeristen die het transpireren niet bijgedronken kregen. Wij durven te stellen dat dit de heetste vakantie is die we ooit hebben meegemaakt.

Na nog even kort aan ons bruiningsprogramma te hebben gewerkt, hebben we de tassen reisklaar gemaakt (en buiten op de stoep gezet). In de zweem van zoveel stinkend wasgoed verwachten wij de volgende dag anders niet te halen. In de wetenschap dat we na de vakantie mede daardoor het nodige te doen zullen hebben, heeft geen van tweeen heel veel zin om naar huis af te reizen. Helaas, ook aan onze vakantie komt een einde. Wat we naar alle waarschijnlijkheid nog het meeste zullen missen is ons blog. En de stilte. Vanwege al die mussen die niet meer van het dak zullen vallen. Tot straks!