Donderdag 23 september

Vanochtend  met lichte tegenzin vertrokken naar Eufaula. Dat kwam enerzijds door de verstoorde nacht en anderzijds vanwege de nogal lange rit.  Eerst de nacht. Net toen we tegen een uur of een de slaap hadden gevat stond er een damesduo op de deur te bonzen met de mededeling dat zij hun key binnen hadden laten liggen. Net of wij daar wat aan konden doen. Win stoof haar nest uit, rukte de deur open, snauwde hen af, smeet de deur weer dicht en ging terug naar bed. Maar ja, zie dan de slaap maar weer snel te vatten .... Niet de meest wenselijke voorbereiding voor de rit (500 km) die enkele uren later op het programma stond.

We hadden ons voor genomen om onderweg niet te stoppen (niet dat er ook maar iets te doen was...) zodat we uiterlijk rond een uur of vier in/aan het zwembad konden zitten/liggen. Na een slechte nacht is het tenslotte goed vertoeven aan het rand van het water. Omdat het zwembad net als in Nashville midden op het parkeerterrein gesitueerd was, hadden wij er bij aankomst meteen goed zicht op. Zulk groen water hadden wij nog nooit gezien! Helaas bleek het bij nadere inspectie een afdekzeil te zijn.

Navraag bij de dienstdoende receptioniste leerde dat het the end of the season en getting cold (zie plaatje) was....

Enigszins verbouwereerd keken wij elkaar aan; de temperatuurmeter gaf immers (nog altijd) 93F (!) aan.
Gelukkig mochten we van de betreffende dame wel van de bedjes gebruik maken; dus daar lagen wij inderdaad rond een uur of vier midden op de parkeerplaats bij een afgedekt zwembad. Want tja, ons bruiningsprogramma moet natuurlijk gewoon doorgang vinden.

De dag verliep uberhaupt wat  bijzonder. Het geplande raften bleek ook al niet door te kunnen gaan omdat Lake Eufaula deze wateractiviteit helemaal niet biedt. Bleek dat wij in de voorbereiding van deze reis een Eufaula in een heel andere staat hadden bekeken.... . Enfin, flexibel als wij zijn, gaan wij nu morgen gewoon naar de Eufaula Wild Life Refuge. Daar zitten namelijk dinosaurussen. Maar die zijn al een tijdje dood, zo hebben wij begrepen. Save journey!